Page 13 - Pagsisiyam sa Karangalan ni Poong San Jose

Ang hindi lumalabag sa matuwid ay tapat din naman. Sa
lahat ng mga hinihiling sa kanya ng Diyos, siya ay naging
tapat hanggang sa kaliit-liitang bagay at walang kuro-kuro
at palagay ng mga tao na makapaglayo sa kanya sa
pagkamatapat niya.

Ang sigaw ng katuwiran, higit sa lahat, ay ang sigaw ng
katuwiran ng samahan na hindi maaaring mapipi ng
kapanahunan. Ngayon ay totoong marami ang gawang labag
sa matuwid at walang ginagawa laban diyan. Ang katuwiran
ng samahan at ng madla, na hindi mamakailang nabanggit
ng Papa ay isang makapangyarihang pangangailangan sa
mga araw na ito. Ngunit ang katuwirang ito ay ating
tatamuhin lamang kung ang lahat at bawat isa sa atin ay
manumbalik sa katuwiran. Una at higit sa lahat ng bagay ay
dapat tayong maging matuwid at tapat sa harap ng Diyos at
ng angkan. Gaano karami ang mga kalapastanganan at
labag sa matuwid na mga gawa ang nangyayaring laban sa
angkan, laban sa asawang lalaki o babae, sa mga anak at
sa mga mamamayan man. Ang ating makabagong bansa at
katayuang lumalaganap sa puso ng tahanan at angkan ay
lumalakdaw sa mga hantungang itinakda ng Diyos sa
pamamagitan ng masasamang batas ng pag-aasawa, yaong
nauukol sa paaralang walang Diyos, at iba pa. Sa mga
ganitong katayuan, ang mga angkang Katoliko ay dapat
ipagtanggol at manatiling tapat sa Diyos at sa
pananampalataya, sa harap ng gayong kalapastanganan.
Kinakailangan ang pagtutulong-tulong ng bawat-isa. Ang
pinag-uusapan ay ang kaligtasan ng libu-libong kaluluwa at
ng kaharian ng Diyos. Si San Jose, tapat na anluwagi sa
Nasaret, ay siya din naman nating tanging pintakasi sa
mahalagang bagay sa buhay.

11