Page 53 - Reflexsje Św. Józefie

Godne uwagi jest też zastanowić się nad J 15, 19, gdzie Jezus w wieczornej rozmowie z Piotrem
nie pyta go, czy jest dobry, czy potrafi zaangażować także innych, czy potrafi dokonywać
wielkich rzeczy, czy może pochwalić się rezultatami. Jedynym pytaniem, które stawia mu w
sposób precyzyjny jest:" Szymonie, synu Jana, czy ty mnie kochasz"? To samo pytanie "Czy mnie
kochasz więcej niż oni" - chcielibyśmy je usłyszeć skierowane do nas. To pytanie pozwala nam
odkrywać naszą zakonną konsekrację, słyszaną niejednokrotnie w czasie popołudniowej nauki,
kiedy pyta nas, żeby pozostać wiernym powołaniu, mimo trudności i obaw.

Już tyle razy z rzędu stawialiśmy sobie pytanie, ile to czasu, jak wiele pracy, ile zainteresowania
wkładamy w pielęgnowanie relacji z Panem i z naszą wspólnotą! Niestety często jesteśmy
ofiarami aktywizmu: szkoła, nauka, różne obowiązki... Ale na szczęście mamy program
formacyjny, który pomaga nam troszczyć się o naszą zażyłość z Bogiem poprzez modlitwę,
czerpiąc nie tylko z pobożnych praktyk chrześcijańskich, ale z bogatej duchowości przekazanej
przez naszego Założyciela.

Nasza duchowość

Jako seminarzyści oblaci musimy odczuwać potrzebę związania się z Panem w sposób żywy i
rozmiłowany. Ta relacja musi sprawiać, że co jakiś czas zatrzymamy się, aby po- patrzeć na Pana
i pozwolić, aby Pan patrzył na nas. Jakaż to piękna "modlitwa spojrzenia" wieśniaka, który z
prostotą i mądrością mówi:" Księże proboszczu ja patrzę na Niego, a On patrzy na mnie!", a którą
przytacza św. proboszcz z Ars.

Nasz Założyciel zachęca nas do tego, aby być "kartuzami w domu" i nakłania nas do troski o
wyższą jakość naszego duchowego życia oblackiego. I w sposób szczególny poleca nas
wyjątkowemu mistrzowi: św. Józefowi, małżonkowi Maryi, ojcu Jezusa. Marello był jego
czcicielem od młodego wieku. Jako kleryk często go wzywał; zaraz po święceniach obrał go jako
wzór w posłudze kapłańskiej; zakłada Zgromadzenie polecając je jego ojcowskiej opiece. Miłość
jaką żywił do Józefa wypełniała większą część jego życia modlitewnego i ubogaciła jego
apostolat. Jego często powtarzaną maksymą były słowa: "Całkowita zgodność z wolą Bożą: oto
wielka pomoc w drodze do doskonałości".

Matka Boska wraz ze św. Józefem jest obecna w dziełach i życiu Marello jako główna postać.
Czuła miłość do Maryi Dziewicy jest cechą charakterystyczną naszej duchowości. Stała idea jest
taka: Matka Boga jest także naszą matką. Jego zaufanie do Maryi jest wzruszające: "otwórzmy
nasze serce i rzućmy się z czułym zaufaniem w ramiona Maryi. Ona nas nie opuścić”. Jak to możemy
zauważyć znajdujemy się naprzeciw bardzo głębokiego dziedzictwa. Do naszej
odpowiedzialności należy, aby je nie utracić i nie roztrwonić, ale wprost przeciwnie
podtrzymywać je i świadczyć o nim naszym życiem jako prawdziwi seminarzyści oblaci.

Mistyka życia wspólnotowego

Zanim rozpoczęliśmy refleksję, przeczytaliśmy niektóre krótkie fragmenty z dokumentów
soborowych jak LG 44, "Vita Consacrata" i "Braterskie życie we wspólnocie", które dostarczyły
nam myśli przewodnie refleksji, aby poprawić jakość życia wspólnotowego. Papież Franciszek,
33

Refleksje o Sw. Józefie