Page 52 - Reflexsje Św. Józefie

realizować członkowie Zgromadzenia." On tego imienia bronił i uczynił z niego problem wierności
myśli Założyciela kiedy to niektórzy współbracia, na rewizji konstytucji z 1922, złożyli prośbę"
de nomine emendando".

Odnośnie tej sprawy Marello pisał: " Kochajmy Boga ze wszystkich naszych sił, używając wszystkich
naszych umiejętności wewnętrznych i zewnętrznych, i całą energię w Jego służbie, i talenty, które
nam dał: modląc się i pracując, czyniąc wszystko dla Niego, pokazując zatroskanie nie o nasze wygody
i przyjemności, ale o służbę, chwałę i wolę Bożą, krótko mówiąc czyniąc z nas samych całkowite
wyrzeczenie, pełne poświęcenie, stałe ofiarowanie Panu. ( kazanie w Milliavacca, 24.08. 1884).

Oblatem św. Józefa, w pełnym tego słowa znaczeniu, jest ten, który się poświęca, składa w
ofierze na sposób bezwzględny, całkowity i stały. Poza tym naszym zadaniem jest życie we
wspólnocie " jako konsekrowani oblaci"...., którzy ciągle się ofiarują Bogu, dążąc do doskonałości..."
i świadczyć radość wspólnoty, naśladując św. Józefa, aby stać się prawdziwymi uczniami Jezusa
Chrystusa. Jeżeli papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii Gaudium w n. 98 pisze
"..... proszę wszystkich chrześcijan o świadectwo braterskiej komunii, aby stała się
przyciągająca i wyraźna...", tym bardziej my powinniśmy je okazywać jako powołani przez
Pana, aby być zakonnikami.

b. " Ut essent cum illo"

„Panie, miłuję dom, w którym mieszkasz, i miejsce, gdzie przebywa Twoja chwała. Nie dołączaj mej
duszy do grzeszników życia mego do ludzi pragnących krwi”(Ps 26, 8-9)

Tym wezwaniem rozpoczęliśmy refleksję "aby być z Nim", temat, który prowadzi nas do
rozważenia centralności Chrystusa, fundamentu i początku naszego życia duchowego
konsekrowanych studentów zakonników.

Przypomnieliśmy jak konsekracja, fundament życia zakonnego stawia stworzenie w nowym
położeniu: wyłącznej przynależności do Boga, który poprzez drogę doskonalenia, urzeczywistnia
w nas świętość."..ci, którzy składają śluby zakonne, niech przede wszystkim szukają i kochają Boga,
który nas ukochał jako pierwszych (J 4,10), i niech we wszystkich okolicznościach starają się ożywiać
życie ukryte z Chrystusem w Bogu ( Kol 3,3)".

W jednej z ostatnich cotygodniowych "lectio divina", rozważaliśmy we wspólnocie fragment z
Mt 7,19:"Przemienienie". Ten epizod naznacza moment decydujący w misji Jezusa, który
przygotowuje apostołów do dramatu krzyża i przewiduje chwałę zmartwychwstania...Jezus
wziął ze sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i... przemienił się wobec nich;... Wtedy Piotr zwrócił się
do Jezusa: " Panie, dobrze, że tutaj jesteśmy..."

My, którzy zostaliśmy powołani, powinniśmy żyć tym doświadczeniem i z Piotrem
wykrzyknąć: " Panie, dobrze, że tutaj jesteśmy" i z apostołem: " Dla mnie bowiem żyć to Chrystus!"
(Flp1 21)

32

Refleksje o sw. Józefie