Page 34 - Reflexsje Św. Józefie

W opowiadaniu Mateusza, Opiekun Zbawiciela po raz pierwszy zjawia się jako człowiek
pogrążony w zmartwieniu, szukający odpowiedzi na problem ciąży swojej małżonki. Ob-
jawienie się i bliskość tajemnicy fascinans et tremendum potrząsa jego życiem i burzy jego
osobiste plany, ale Bóg, który bierze inicjatywę, daje mu czas na rozważenie, aby mógł
przyjąć to, co jest niezrozumiałe.

W wewnętrznej samotności, analizuje opcje stające przed nim i dojrzewa jego decyzja.
Rozsądek i wewnętrzna walka, naznaczone niejasnością i niepewnością dotyczące podjęcia
odpowiedniego kroku, kończą się wraz z wyjaśniającymi słowami anioła: „Józefie, synu
Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to,
co się w Niej poczęło” (Mt 1, 20).

4. 4. ORGINALNA SYNTEZA W JÓZEFIE: UJEDNOLICONE ŻYCIE

Pogodzić życie wewnętrzne osoby z jej konieczną aktywnością zewnętrzną stanowi jeden z
większych problemów i wyzwań naszych czasów. A więc, Józef z Nazaretu jawi się jako
człowiek zdolny zharmonizować codzienność życia robotnika z poczuciem obowiązku życia
w obecności Syna Bożego. Jego codzienna praca jest w harmonii z kontemplacją tajemnicy
„ukrytej od wieków>, która <zamieszkała> w jego domu” (nr 25). Życie wewnętrzne u Józefa
nigdy nie jest oderwane od życia zewnętrznego, ale wprost przeciwnie ukierunkowuje się i
docenia wymiar historyczny, codzienny i konkretny.

14

Refleksje o sw. Józefie