Page 33 - Reflexsje Św. Józefie

że słuchanie stanowi pierwszy akt człowieka i zasadniczą postawę w antropologii biblijnej,
ponieważ człowiek jest istotą powołaną do słuchania, aby móc wejść w kontakt z Bogiem.

Św. Józef jest przedstawiony w Ewangelii jako ten, który słucha orędzia i bez dywagacji,
ociągania się, pytania o tłumaczenia i wyjaśnienia, stosuje je w praktyce. Jest rzeczą ciekawą,
że to słuchanie ma miejsce w okolicznościach codziennego życia, w ciszy nocy i w czasie snu.
Dlatego też jasna jest zależność misji Józefa od słowa i fakt, że poprzez słowo wchodzi on w
kontakt z Bogiem. Postawa słuchania jest zasadniczym elementem jego stylu życia i angażuje
jego wnętrze: i w nim otrzymuje orędzie, i dostosowuje je do postępowania. Z drugiej strony
odpowiedź Józefa nie jest wyrażona w słowach, ale objawia się w działaniu, dlatego
adhortacja apostolska potwierdza, że „Ewangelie mówią wyłącznie o tym, co Józef <czynił>”
(nr 25), bez przytoczenia żadnego jego słowa. Trzy razy śni i za każdym razem otrzymuje
tylko orędzie oraz częściowe wyjaśnienie.

Józef wsłuchuje się we wnętrze swojego istnienia, to znaczy „w serce”, które antropologii
biblijnej nie jest miejscem uczuć i emocji, ale inteligencji i tożsamości osobistej. W sercu
dojrzewają plany i wybory, i z nich wypływają decyzje i opinie. Serce jest organem, dzięki
któremu Bóg <jest słyszany>: w nim się ocenia realne poświęcenie Bogu, i przez nie można
poznać porządek świata i życia według Boskiego nauczania (M. Pina Scanu).

4. 2. MILCZENIE W OBECNOŚCI TAJEMNICY

Cisza, podstawa i stróż wnętrza, jest uznawany przez duchową tradycję za element
zasadniczy dla autentycznego życia duchowego i modlitwy.

Nasz święty w ciszy szuka rozpoznania woli Bożej, następnie, bez komentarzy, opuszcza
Nazaret z młodą narzeczoną w ciąży, aby udać się do Betlejem; i tam, w ciszy kontempluje
cud narodzenia Syna Bożego, przybycie pasterzy i wizytę magów. Obok żłobu, po narodzeniu
Jezusa, słychać nie tylko śpiew aniołów, głos pasterzy i mądre słowa przychodzących ze
wschodu, ale dostrzega się cichą obecność męża Maryi. On także przyjmuje postawę Maryi,
która „ zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2, 19).

Tekst adhortacji apostolskiej dodaje: „Także w domu nad pracą Cieśli z Nazaretu rozpościera
się ten sam klimat milczenia, który towarzyszy wszystkiemu, co jest związane z postacią
Józefa. Milczenie to równocześnie w sposób szczególny odsłania wewnętrzny profil tej
postaci. Ewangelie mówią wyłącznie o tym, co Józef „uczynił”. Jednakże w tych osłoniętych
milczeniem „uczynkach” Józefa pozwalają odkryć klimat głębokiej kontemplacji” (25).

4. 3. WEWNĘTRZNA WALKA

We wnętrzu serca, miejscu duchowej walki, pośród różnych możliwości, opinii, myśli,
sugestii i dynamik, zachodzi u Józefa proces rozeznania, kategoria duchowości
ignacjańskiej, zaproponowanej ponownie z nową siłą podczas pontyfikatu papieża
Franciszka.

13

Refleksje o Sw. Józefie