Page 10 - Reflexsje Św. Józefie
P. 10
OBLATI DI SAN GIUSEPPE
O. JAN PELCZARSKI, OSJ
SUPERIORE GENERALE
List na Uroczystość św. Józefa Marello
Rzym, 30 maja 2019
Św. Józef – kontemplatywny nie tylko w działaniu
Do Oblatów św. Józefa
Drodzy współbracia
Dwa lata temu uczestniczyłem w Boliwii w debacie na temat aktualnej kondycji i przyszłości życia
konsekrowanego. Ciekawą rzeczą było przedstawienie diagnozy obecnego stanu rzeczy życia
zakonnego, ukazujące różne aspekty pozytywne i negatywne, większości znanych z własnego
doświadczenia lub lektury. U źródeł w świecie zglobalizowanym wyzwania jakie podejmują osoby
konsekrowane są niezmienne bez względu na kontynent. Przykładowo, jako negatywne podkreślono
brak entuzjazmu i zmęczenie niektórych zakonników, brak powołań i wyzwania wobec wspólnot
międzynarodowych.
Jednakże interesująca była próba znalezienia i wskazania możliwych dróg ożywienia misji osób
konsekrowanych, wskazanie wspólnoty jako jednej wewnętrznej duchowości, wzbudzanie dynamizmu
misyjnego na rzecz wzrastania nowych powołań. Wyszukiwaniu pozytywnej receptury, podczas
sympozjum podkreślano ważność reformy organizacyjnej i strukturalnej, podkreślano również
potrzebę stylu bardziej ewangelicznego i bliżej ludzi ubogich, podkreślano również potrzebę misji na
peryferiach.
Bez wątpienia wszystkie propozycje są ważne i mają swoje zastosowanie, ale prawdę mówiąc, moją
uwagę zwróciło jedno wystąpienie. Używając języka papieża Franciszka, który stwierdził, że osoby
konsekrowane mają „anemię kontemplatywną”, co jest jednym z ważniejszych problemów
współczesnej osoby zakonnej. Według autora wykładu „anemia kontemplatywna” jest rezultatem słabej
praktyki skupienia, ciszy, modlitwy i medytacji Słowa Bożego. Całą tę sytuację tłumaczył niską pasją do
Pana Jezusa i ludzkości, a także w kruchym przekonaniu wartości i piękna życia konsekrowanego, co w
konsekwencji niesie z sobą różne frustracje, jakie przeżywają niektóre osoby konsekrowane. W tym
historycznym momencie istnieje ryzyko zredukowania do jednego wymiaru i pozostawienia tylko
aktywizmu, który nie koniecznie musi oznaczać „czas poświęcony misji ewangelicznej”. Bez chwil, które
będę wyłącznie poświęcone byciu z Panem, osoby konsekrowane staną się stopniowo oderwane od życia
i jednocześnie sól powołania zakonnego straci swój smak.
vi vi Refleksje o sw. Józef